Hayal...

Hayal kurmak, kurduğun hayali  büyütmek, hayata geçirmek...

Kendin için bunu kaçınılmaz olarak yaparsın. Yaptırır sana, benlik, ego her neyse adı...

Ama kurulacak hayal bütüne matuf ise aynı motivasyonu duymazsın genellikle.
Bir öncü seni alıp, elinden tutup gösterirse, belki o hayalin parçası olma isteği uyanabilir içinde.
Ait olma fikri hoştur.
Zamanında O bunu yapmıştı 1919 sularında...
Bir ülke hayal etmişti, tam bağımsız, müreffeh, aydınlık...Yeşertti de, hem de her anlamda, insanını, ağacını, kültürünü, eğitimini...

Bugünse "Yeni Osmanlı" hayali var tedavülde...
Güçlü hissediyor kendini kimileri
bu ortak hayalin parçası  olunca..

Suriyelinin kendisini Osmanlının varisi hissedebilmesi, 1915 de Çanakkale' yi geçmeye gelen Yeni Zelandalı, Avusturalyalı askerlerin İngiltere' nin ideallerini benimseyebilmesinden daha az çarpıcı ve garip değil baktığında...Yıl 2021 bu arada...
Tebaa isen halâ, ulus  fikrinin yok olmaya yüztuttuğu çağda, kolay birilerinin emelinin aleti olmak...

Bize o yüzden böyle hayal kurduran yok... olamaz ki...

Belki de artık herbirimiz kolektif alanı bireyden doğru yaratabilme seviyesinde güç taşıyoruzdur ve idealimiz "insan olmak" olduğundan buna kendimizden başlayarak ulaşabileceğimizi biliyordur bir yanımız. Onun için kanmıyordur hiçbir "lider" e...
Onun için belki de hayal kurduracak lider lazım değildir bize.

Aydınlık, temiz, mavisi mavi, yeşili yeşil, insanı insan, binası bina, güven duyarak varolduğun, yarınından emin olduğun, insanına inanç duyduğun  bir toprak hayalini kendisi kurmaya başlayıp, israrla odaklanıp var edebilecek birileri olamaz miyiz bizler...

Hayal kur denize at... hafif olsun,  suyun üzerinde kalsın
Kesin kıyıya varır bir gün...
Ya da hayal kur, tut ellerinde, sev sevebildiğin kadar, büyüt büyütebildiğince... Paylaşmaktan mutluluk duyacak niceleri belirecektir bir gün...

Düşündün mü hiç, yanmaya gerek olmadan, bu ateşi ben yakmasam, sen yakmasan nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa:)))