Elim sende

Yapma...

Çocuğuna borç takma...

Dünyaya geldik...Eyvallah....

Sağolsun ana-babamız...da....

Eğer ana-babamız, hayattayken kendi kişisel, eğitimsel, evrimsel vs. problemlerini çözüp, sudaki bulanıklığı azaltıyorsa, bizim görüş mesafemizi temiz tutuyorsa, bize borçsuz harçsız, karmasız  bir yaşam zemini bırakıyorsa ne alâ, aksi takdirde...ııhh...

Yani miras kucağımızda...

Yok ben almayayım da diyemiyorsun.

Mirasın borç olursa n'apsın bu çocuk...kendini mi geçindirecek... senin borçları kapatmak için mi debelenecek ömür billah...

Böylece onlardan kalan düğümler bizi bekliyor çözmemiz için.

Aksi vakî değil...

Neden...

Anlatayım.

Bir havuz düşün. Suyun içine mürekkebi boca ettin. O mürekkep bir süre sonra tüm suya nasıl yayılırsa, ailede de durum aynı... 

Geçirgen, akışkan ve homojen bir yapı...

Şöyle diyemezsin; "Ben havuza hacet gidereyim, çocuğum  onun içinde temiz kalsın." 

Yok öyle bir havuz:)))

Dolayısıyla,

Enfeksiyon...baş ağrısı..vs... istemiyorsan, biraz kas  ağrısına razı olacaksın...

Yani çalışacaksın...

Yaşamını etkileyen  birçok şey, önceki kuşaklardan sana aktarılmış madem...yapacak bişey yok sorumluluğunu alıp, eteğini beline dolayıp temizliğe başlamaktan başka.

Aslında iş ailede de bitmiyor...

Aile en küçük kolektif birim. Bunun sülalesi var...

milleti var...ümmeti var...

Yani muhtelif manyetik alanların her biri birer havuz...ve ortalama bir titreşime sahip...

O yüzden  bireyler birer birer çabalamakla mükellef olmakla birlikte içinde yeraldıkları ortak alana da göbekten bağlı.

Bu durumda eğer durumun farkındaysan, bütünsel olarak yol alabilmek için her birimin yol alabilmesini sağlayacak koşulların oluşmasına destek vermen gerek.

İşte bu noktada, tüm borçlanmalara mukabil, süzülup gelen kültürel ve manevî değerler,

zamanın erozyonuna uğramadan kalabilmiş  erdemler, dumura uğramamış aklî melekeler imdâda yetişebilir ve yeniden yapılanacak toplumsal değerlerin  konstrüksüyonunu oluşturabilir.

Aslında ben, yaşamımın içinde yürürken, yapıp ettiklerimle yanımda, karşımda, arkamda duran  kim varsa, onun dönüşümüne yol açacak dalgayı da harekete geçirebilir ve önünde sonunda ona dokunabilirim. 

Bu da bir nevi sorumluluk.

Elim sende oynamak kadar basit ve aslında o kadar eğlenceli de olabilecekken bunu kocaman SORUMLULUK harfleriyle yazdığımda ürkütücü  oluyor biliyorum ama... 

Ne diyordu....

"Bilmeyenin yükü bilenin omuzunda." Ama omuzundaki yükü hafifletmek de senin elinde...

O zaman...

Elim sende...

#elimsende

Işıl

Eylül '20

Teşvikiye