Durmaya bi' adım

İnsan yeniyle halleşirken, debisi yüksek bi' akarsu göle karıştığında nasıl dalgalanırsa öyle dalgalanıyor. Bünyeye alınan tüm yeniler mevcut formülü ve dinamikleri  değiştirirken senin buna verdiğin cevap da, dışarıya sızan, bazen üzerine düştüğü toprakta bulunan tohumu yeşerten su, bazen de  o topraktaki yaşamı yok eden zehir etkisi yaratıyor.

Hangisi olacağını seçme şansın var mı bilmiyorum ama seçemesen de  cevabının hangisi olduğunu bilme imkanın var. Bu imkan içine dönüp bakma imkanı aynı zamanda...
Hatta yeşertmenin bir öncesine geri adım atma cesareti...Ve bu, olasılıkları yeniden olanaklı kılma ödülünü sana veriyor...Geriye atılan adımlardan korkmamayı öğrenmek de cabası...
Ama en büyük adım durmaya atılan adım...Mıhlanmadan ama kıpırdanmadan...Sadece durabilmek...Sonsuz imkan ve ihtimali içinde tutan...Koskocaman...
Akarsuların ulaştığı, denizlerin karıştığı, karaların sınırında duran olasılıklar okyanusu...

Işıl

Ekim'24